Oznaczenie składu ziarnowego kruszywa metodą analizy sitowej zgodnie z normą PN-EN 933-1 polega na przeprowadzeniu szeregu testów polegających na przesiewaniu próbki kruszywa przez sita o określonych rozmiarach oczek.

Procedura badania składu ziarnowego kruszywa PN-EN 933-1 obejmuje następujące kroki:

1. Przygotowanie próbki kruszywa - pobiera się odpowiednią ilość kruszywa i dokładnie go miesza.

2. Przesiewanie próbki kruszywa - próbkę kruszywa przesiewa się przez zestaw sit o różnych rozmiarach oczek, zaczynając od sita o największych oczkach i kończąc na sitach o najmniejszych oczkach.

3. Ważenie frakcji - po przesiewaniu każdej frakcji kruszywa, frakcje te są ważone i zapisywane.

4. Analiza wyników - wyniki są przedstawione w postaci krzywej składu ziarnowego, która ukazuje procentowy udział poszczególnych frakcji kruszywa w próbce.

Oznaczenie składu ziarnowego kruszywa jest istotne w wielu dziedzinach, w tym w budownictwie, gdzie ma wpływ na wytrzymałość i właściwości mieszanki betonowej czy asfaltowej.

Oznaczenie składu ziarnowego kruszywa metodą analizy sitowej zgodnie z normą PN-EN 933-1 jest powszechnie wykonywane w celu określenia parametrów fizycznych i mechanicznych kruszywa, takich jak:

• wytrzymałość na ściskanie betonu
• wytrzymałość na ściskanie kruszywa
• stateczność i trwałość nasypów z kruszywa
• stopień kruszenia kruszywa
• właściwości filtracyjne kruszywa
• właściwości termiczne kruszywa

Badanie składu ziarnowego kruszywa jest również niezbędne do kontroli jakości produktu, np. do oceny zgodności z wymaganiami specyfikacji technicznych.

Oznaczenie składu ziarnowego kruszywa metodą analizy sitowej zgodnie z normą PN-EN 933-1 jest wykonywane w laboratoriach budowlanych, firmach kruszących kruszywa oraz w jednostkach naukowo-badawczych zajmujących się materiałami budowlanymi.