Badanie pull-off powłoki jest powszechnie stosowaną metodą oceny przyczepności powłok na różnych powierzchniach, takich jak beton, metal, drewno czy tworzywa sztuczne. Metoda ta polega na zastosowaniu siły pionowego rozrywania powłoki od podłoża przy użyciu specjalnego urządzenia zwanego testerem pull-off.

Proces badania pull-off powłoki obejmuje następujące kroki:

• Przygotowanie powierzchni: Powierzchnia, na której znajduje się badana powłoka, jest przygotowywana poprzez oczyszczenie, usunięcie luźnych fragmentów, pyłu czy innych zanieczyszczeń. W przypadku potrzeby, powierzchnia może być także odpowiednio profilowana lub szlifowana.
• Przygotowanie testera pull-off: Na badaną powierzchnię jest nakładana specjalna metalowa końcówka testera pull-off, która jest mocno przytwierdzana do powłoki za pomocą kleju lub mechanicznych zaczepów.
• Zastosowanie siły: Po przygotowaniu testera pull-off, wywierana jest siła w pionowym kierunku, która ma na celu rozdzielenie powłoki od podłoża. Siła jest stopniowo zwiększana, aż do momentu oderwania powłoki od powierzchni.
• Pomiar wartości siły: Podczas aplikowania siły, tester pull-off mierzy wartość siły niezbędnej do oderwania powłoki od podłoża. Wartość ta jest rejestrowana i wykorzystywana do oceny przyczepności powłoki.

Badanie pull-off powłoki dostarcza informacji na temat wytrzymałości i przyczepności powłoki do podłoża. Wyniki pomiarów są oceniane w oparciu o określone normy lub specyfikacje techniczne, aby określić, czy powłoka spełnia wymagania dotyczące przyczepności.

Metoda badania pull-off jest szeroko stosowana w branży budowlanej, malarskiej, przemysłowej i remontowej, zarówno podczas kontroli jakości w trakcie wykonania powłok, jak i przy ocenie stanu istniejących powłok podczas prac konserwacyjnych czy renowacyjnych.

Badanie przyczepności powłoki metodą pull‑off to standardowa technika oceny jakości wiązania pomiędzy nakładaną powłoką a podłożem. Metoda ta polega na przyklejeniu specjalnego przyrządu (tzw. grzybka) do powierzchni powłoki przy użyciu dedykowanego kleju, a następnie na stopniowym przykładaniu siły odrywającej aż do momentu zerwania przyłączenia. Wynik badania przyczepności na odrywanie wyrażany jest w jednostkach ciśnienia, najczęściej w megapaskalach (MPa).

Metoda PULL-OFF

Metoda pull‑off bazuje na zasadzie mechanicznego oddzielania powłoki od podłoża przy użyciu przyrządu o określonej powierzchni styku. Po przyklejeniu grzybka do powłoki i pełnym utwardzeniu kleju, za pomocą urządzenia pomiarowego (np. siłownika hydraulicznego lub pneumatycznego) stopniowo zwiększa się obciążenie, aż do momentu oderwania powłoki wraz z grzybkiem. Uzyskana siła podzielona przez powierzchnię przylegania stanowi wynik przyczepności. Metoda ta umożliwia ocenę jednorodności wiązania, identyfikację obszarów nieprawidłowo nałożonych powłok oraz sprawdzenie efektywności technologii aplikacji.

Warunki wykonania badania pull off

Przed wykonaniem badania należy zadbać o odpowiednie przygotowanie powierzchni powłoki. Etap ten obejmuje:

• Dokładne oczyszczenie z kurzu, tłuszczy, luźnych fragmentów starej powłoki oraz innych zanieczyszczeń, które mogłyby wpłynąć na jakość adhezji.

• Upewnienie się, że powłoka jest w stanie utwardzonym zgodnie z zaleceniami producenta, co gwarantuje właściwe warunki dla przyklejenia grzybka.

• W razie potrzeby, wykonanie mechanicznego zwiększenia przyczepności, np. poprzez delikatne zarysowanie powierzchni, aby poprawić kontakt kleju testowego z powłoką.

Procedura badania PULL-OFF

Przebieg badania przy użyciu metody pull‑off obejmuje następujące etapy:

• Aplikacja dedykowanego kleju epoksydowego lub innego przyrządu adhezyjnego na tylną stronę elementu testowego (grzybka) o określonej średnicy.

• Umieszczenie grzybka na badanej powierzchni powłoki oraz zapewnienie równomiernego rozprowadzenia kleju, co gwarantuje pełne przyleganie elementu do powłoki.

• Odczekanie wymaganego czasu utwardzania kleju, zgodnie z instrukcjami producenta, aby osiągnąć pełną wytrzymałość adhezyjną.

• Umieszczenie próbki w urządzeniu pomiarowym i stopniowe zwiększanie siły odrywającej aż do momentu oderwania powłoki razem z grzybkiem.

• Rejestracja maksymalnej siły odrywającej, która następnie przeliczana jest na wartość ciśnienia (MPa) przy użyciu wzoru:

Ciśnienie przyczepności (MPa) = (Siła odrywająca [N]) / (Powierzchnia przyklejenia [m²]).

Wyniki badania przyczepności metodą PULL-OFF

Uzyskane wyniki pozwalają na ocenę jakości wiązania powłoki z podłożem. Wartości przyczepności, które mieszczą się w określonych normach, świadczą o prawidłowej aplikacji i trwałości powłoki. W przypadku, gdy wartości te są niższe od wymaganych norm, może to wskazywać na nieprawidłowości w procesie aplikacji, niewłaściwe przygotowanie powierzchni lub użycie nieodpowiedniego systemu powłokowego. Wyniki badania mogą być wykorzystane do celów kontrolno-jakościowych, weryfikacji zgodności technologicznej oraz jako podstawa do dalszych działań naprawczych lub modernizacyjnych.

Badanie przyczepności powłoki metodą pull‑off stanowi niezastąpione narzędzie w ocenie trwałości i jakości łączenia powłok z podłożem. Staranne przygotowanie powierzchni, właściwa aplikacja przyrządu testowego oraz precyzyjny pomiar siły odrywającej umożliwiają uzyskanie wiarygodnych i powtarzalnych wyników, które są kluczowe dla zapewnienia długoterminowej ochrony i funkcjonalności systemów powłokowych.

Kiedy wykonujemy badania PULL-OFF

Badania pull off wykonujemy na terenie całej Polski w warunkach budowlanych i przemysłowych, np. tutaj:

• Ocena jakości powłok ochronnych – weryfikacja przyczepności farb, lakierów i powłok antykorozyjnych do podłoża.

• Kontrola systemów hydroizolacyjnych – sprawdzenie skuteczności membran i powłok izolacyjnych na dachach, fundamentach czy tarasach.

• Badanie napraw konstrukcyjnych – ocena przyczepności zapraw naprawczych do betonu w przypadku renowacji mostów, filarów czy płyt stropowych.

• Weryfikacja jakości nowych konstrukcji – kontrola przyczepności warstw wykończeniowych w świeżo wykonanych obiektach budowlanych.

• Diagnostyka uszkodzeń – identyfikacja przyczyn odspajania się powłok lub warstw w istniejących konstrukcjach.

• Ocena trwałości powłok przemysłowych – testowanie przyczepności powłok w środowiskach agresywnych, takich jak zakłady chemiczne czy rafinerie.

• Kontrola jakości w budownictwie drogowym – badanie przyczepności warstw asfaltowych lub betonowych w konstrukcjach nawierzchniowych.

• Weryfikacja systemów termoizolacyjnych – ocena przyczepności płyt izolacyjnych lub tynków termoizolacyjnych do podłoża.

• Badanie powłok antypoślizgowych – sprawdzenie przyczepności warstw stosowanych na schodach, rampach czy posadzkach przemysłowych.

• Ocena skuteczności gruntów – weryfikacja działania warstw gruntujących przed aplikacją powłok wykończeniowych.

• Kontrola jakości w renowacji zabytków – badanie przyczepności nowych warstw do historycznych podłoży, takich jak cegła czy kamień.

• Testowanie systemów posadzkowych – ocena przyczepności żywic epoksydowych, poliuretanowych lub innych systemów posadzkowych.

• Weryfikacja powłok ochronnych w zbiornikach wodnych – sprawdzenie przyczepności powłok stosowanych w basenach, oczyszczalniach ścieków czy zbiornikach retencyjnych.

• Ocena napraw w obiektach hydrotechnicznych – badanie przyczepności zapraw w konstrukcjach takich jak tamy, śluzy czy kanały.

• Kontrola jakości w prefabrykacji – weryfikacja przyczepności warstw wykończeniowych w elementach prefabrykowanych.

• Badanie powłok ogniotrwałych – ocena przyczepności powłok stosowanych w konstrukcjach narażonych na wysokie temperatury.

• Weryfikacja systemów akustycznych – sprawdzenie przyczepności warstw dźwiękochłonnych w budynkach mieszkalnych i przemysłowych.

• Ocena powłok dekoracyjnych – testowanie przyczepności farb i tynków dekoracyjnych w projektach architektonicznych.

• Kontrola jakości w budownictwie morskim – badanie przyczepności powłok w konstrukcjach narażonych na działanie wody morskiej i soli.

• Testowanie powłok antygraffiti – ocena przyczepności warstw ochronnych stosowanych na elewacjach budynków.

• Weryfikacja systemów ochrony przed promieniowaniem UV – badanie przyczepności powłok stosowanych na dachach i elewacjach.

• Ocena napraw w budownictwie tunelowym – badanie przyczepności zapraw w tunelach drogowych i kolejowych.

• Kontrola jakości w budownictwie lotniskowym – weryfikacja przyczepności powłok stosowanych na pasach startowych i płytach lotniskowych.

• Badanie powłok antykorozyjnych w przemyśle energetycznym – ocena przyczepności powłok na konstrukcjach stalowych, takich jak wieże wiatrowe czy rurociągi.

• Weryfikacja systemów ochrony chemicznej – testowanie przyczepności powłok w zbiornikach chemicznych i instalacjach przemysłowych.

Badanie przyczepności metodą pull‑off znajduje zastosowanie w szerokim spektrum sytuacji, od kontroli jakości nowych konstrukcji po diagnostykę uszkodzeń i ocenę trwałości powłok w trudnych warunkach eksploatacyjnych. Dzięki precyzyjnym wynikom, metoda ta pozwala na podejmowanie świadomych decyzji dotyczących napraw, modernizacji i projektowania systemów ochronnych.

» Badanie_Pull.Off_wykonanie_powloki_posadzki_Sika.pdf