Badanie wytrzymałości betonu

Badanie wytrzymałości betonu jest kluczowe dla zapewnienia jakości i bezpieczeństwa konstrukcji budowlanych. Badanie wytrzymałości betonu wykonujemy na budowie, in situ, metodą nieniszczącą sklerometryczną oraz metodę próbek walcowych w  labolatorium.

Do badania wytrzymałości betonu można wykorzystać kilka metod. Oto niektóre z nich:

• badanie wytrzymałości betonu na ściskanie metodą sklerometryczną - badanie młotkiem Schmidta
• bdanie jednorodności i wytrzymałości betonu na ściskanie metodą ultradźwiękową
• badanie przyczepności metodą pull-off - pomiar wytrzymałości betonu i warstw wykończeniowych na odrywanie / rozciąganie
• badanie wytrzymałości betonu na ściskanie metodą pull-out - określenie wytrzymałości betonu na ściskanie na podstawie próbek rdzeniowych wyciętych z konstrukcji
• badanie jednorodności i wytrzymałości betonu na ściskanie metodą sklerometryczną młotkiem Schmidta typu N - do elementów cienkościennych.
• labolatoryjna metoda próbek walcowych - badanie wytrzymałości betonu na prasie

W metodzie próbek walcowych, pobiera się próbki betonu z konkretnego elementu konstrukcyjnego, takiego jak ściana, słup czy belka. Próbki te są zwykle walcowe i mają określony rozmiar i kształt. Następnie próbki te są poddawane testom laboratoryjnym, aby określić ich wytrzymałość na ściskanie. Testy laboratoryjne polegają na stopniowym zwiększaniu obciążenia próbki na prasie, aż do jej zniszczenia. Wynik testu wyrażany jest w postaci wartości ciśnienia, które próbka jest w stanie wytrzymać. Ten wynik jest następnie porównywany z wartościami minimalnymi określonymi w normach i przepisach budowlanych, aby określić, czy beton jest wystarczająco wytrzymały na potrzeby danego projektu.

Nieniszczące badanie wytrzymałości betonu to metoda oceny jakości betonu, która nie wymaga pobierania próbek i niszczenia konstrukcji. Istnieje wiele technik nieniszczących, które umożliwiają oszacowanie wytrzymałości betonu na podstawie różnych parametrów fizycznych, np. sprawdzenie wytrzymałości betonu na budowie metodą  badania młotkiem Schmidta.

Jedną z najczęściej stosowanych technik jest tzw. metoda ultradźwiękowa. Polega ona na wysyłaniu fal ultradźwiękowych przez beton, a następnie odbieraniu ich na drugiej stronie i analizowaniu wyników. Im wyższa jakość betonu, tym szybciej fale przechodzą przez materiał. Na podstawie czasu, jaki fale potrzebują na przejście przez beton, można określić jego wytrzymałość.

Inną techniką nieniszczącą jest metoda pomiaru elektrooporowości. Polega ona na wprowadzeniu prądu elektrycznego do betonu i mierzeniu jego przewodności. Im wyższa jakość betonu, tym mniejsza jego przewodność. Na podstawie wyników pomiarów można określić wytrzymałość betonu.

Inne metody nieniszczące to m.in. tomografia rentgenowska, tomografia rezonansu magnetycznego, testy rezystancji, pomiar prędkości propagacji fal sejsmicznych, a także testy penetracyjne.

Popularna metoda nieniszcząca badania wytrzymałości betonu na ściskanie to pomiary sklerometryczne z wykorzystaniem urządzenia pomiarowego typu młotek schmidta.

Od grudnia 2019 roku metody badania wytrzymałości betonu określa norma PN-EN 13791.

Warto podkreślić, że choć metody nieniszczące nie wymagają pobierania próbek, to jednak ich wyniki są jedynie szacunkowe i mogą mieć ograniczone zastosowanie w przypadku bardziej skomplikowanych projektów budowlanych. Dlatego też, w przypadku wymagających projektów, badanie wytrzymałości betonu powinno być przeprowadzone przy użyciu próbek niszczących.